 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Logboek 4. Griekenland 6zomaar enkele jaren langer in Hellas (3)lente, zomer en herfst 2012 |
Winter in Nieuwpoort ...
01.03.12 Nieuwpoort. Vandaag begint de meteorologische lente. De terugkeer naar Griekenland en naar onze boot kondigt zich langzaam aan. Maar Nehalinnia was nooit ver uit onze gedachten. De hele winter door bleven we - zij het losjes - met de boot bezig: dat kleine stukje ankerbeslag dat diende te worden vervangen, de zeilen die we voor nazicht naar zeilmaker Wittevrongel brachten en de aanschaf van nieuwe vallen en zeerelingkabels ( waarvan de kunststof bovenlaag in vijf jaar volledig door de zon is aangevreten ), het frequente overleg via email met Simon van Sivota Yacht Service over de aanpassingen en de nazicht- en onderhoudsbeurt aan motor, uitlaat en schroefas, van de aanschaf van reserveonderdelen bij Turbo's Hoet, van een nieuwe Mastervolt walstroomlader bij Etb Paul De Lange, van een nieuwe roestvrije (!) kuiptafelpoot tot ( op Lefkas onvindbare ) zouttabletten voor Secumar-reddingsvesten, een nieuwe Sun-shower ... We volgden de Griekse weersvoorspellingen (*) , keken naar de talrijke - maar gelukkig kleine - aardbevingen op de Emsc-csem-site.
(*) www.hnms.gr - www.meteo.gr - www.grib.us
|
|||||||||||
|
Voor ons is de winter nu vooral tijd voor familie en vrienden geworden. Dit jaar was echter de immens grote gebeurtenis van de overwintering de geboorte van Lena, het dochtertje van Helen en Olivier.
.
Lorsque l'enfant paraît, le cercle de famille Applaudit à grands cris. Son doux regard qui brille Fait brûler tous les yeux ... Victor Hugo, Les feuilles d'automne
|
 |
Als de lente de winter komt verjagen, als de zeilboten opnieuw opgetuigd worden en hun glans terugvinden die zovele zeilers doet dromen, als bij een eerste lentetochtje de zeilen nog wat onwennig strak worden aangehaald bij een aan de windse koers terwijl vanop de pier wandelaars met wat onbegrijpende belangstelling toekijken, dan is Lena al twee maanden oud! Dan is voor ons het ogenblik van de terugkeer naar Griekenland aangebroken, want, ook al is het afscheid niet makkelijk, we verlangen naar onze boot, en ons nieuw project wenkt met steeds meer aandrang ...
|
 |
|
Lena 22.03.2012
Terug naar Lefkas ...
Het is een Griekenland dat net ontwaakt uit een koude winter - een strengere en vochtigere winter dan de vorige - dat we weervinden bij de ontscheping uit de ferry in Igoumenitsa, op deze maandagnamiddag 26 maart.
We zijn vier dagen vroeger uit Nieuwpoort vertrokken en zijn gister, zondag 25, in de haven van Venetië aangekomen.
De probleemloze reis ging over Rijsel, Reims, en Straatsburg, maar eerst hadden we nog even afscheid genomen van de kleine Lena en van haar mama, terwijl Olivier op deze mooie lentemorgen zijn leerlingen de technische vaardigheden aan de brug met gelijke leggers bijbracht. Avondstop na 700 KM in het Etap-hotel van Sélestat, dat we (opnieuw) kozen voor het gemak bij aankomst en vertrek.
's Anderendaags, vrijdag 23, rijden we in een nog vroege ochtend Zwitserland binnen langs Basel. Via de San-Gotthardo tunnel en het meer van Lugano, zijn we omstreeks 15 uur aan de Italiaanse grens. We hebben een kamer gereserveerd in het Hotel Maritan, in Padova. Dit hotel dat dicht bij het oude stadsdeel en niet ver van uitrit 16 van de tangenziale is gelegen, beschikt over een private parking, een doorslaggevend element bij onze keuze omwille van onze zwaar geladen auto. We zijn heel wat keren langs Padova gereden maar zijn er nooit gestopt: te dicht bij Venetië, niet ver genoeg van Verona ! - maar deze keer gaan we deze vergissing enigszins goedmaken ... want Padova zal ons heel goed bevallen!
Ons bezoekje van Padova klik hier
Twee dagen later, op zondag 25, nemen we de Kriti I van Anek lines, een ferry maatschappij die we de laatste jaren wel best vonden en onze voorkeur genoot maar die ditmaal eerder tegenvalt. Hoewel het vertrek om 12H00 locale tijd was voorzien, begint een te slordig onderhouden Kriti I slechts om 14H30 aan de afvaart van het Canal della Giudecca, naar we horen nog steeds ten gevolge van de drie daagse staking van de voorbije dagen.
 |
 |
 |
de afvaart van het Canal della Giudecca |
Palazzo Ducale, de Ponte di Paglia en - in de schaduw - de beroemde Ponte dei Sospiri, eindelijk bevrijd van het restauratiekleed met reclame van de sponsor |
De Kriti I vaart langs de besneeuwde bergen van de Albanese kust |
Na een 25 uur lange overtocht in plaats van 22 uur de vorige keren - wegens de hoge brandstofprijzen, wordt beweerd - loopt de ferry op maandag 26 om 15H00 de haven van Igoumenitsa aan. We moeten geduld oefenen tot 17H30 voor we kunnen ontschepen en naar Lefkas kunnen rijden, want een zware maar aftandse vrachtwagen met bestemming Patras waarvan de chauffeur kennelijk de tussenstop in Igoumenitsa was vergeten, blokkeert het uitrijden van alle wagens ...
We gaan eerst een kijkje nemen in de marina om onze ongerustheid over de toestand van onze boot weg te nemen, die we op 14 oktober in winterberging hebben achtergelaten op het terrein van de marina - zoals steeds met de gemengde gevoelens van droefheid en onrust. Terwijl we toen de wagen bij Nehalinnia konden stellen, vinden we nu onze dierbare kleine boot verborgen achter de talrijke jachtjes die de winter op het droge zijn komen doorbrengen. Gerustgesteld rijden we dan naar villa Athene ( websitelink, update 2013 ) in Apolpena; Tony hadden we reeds in Igoumenitsa van onze latere aankomst verwittigd. Het is maar als we aan onze tafel zitten bij Sto Molo - op de verlaten kaai waar de charterdrukte nog een zinledig begrip is - en Frini ons met haar brede glimlach verwelkomt met een hartelijke kalo irtate, dat de stress van de reis plaats maakt voor een zachte en weldoende vermoeidheid.
27.03.12 Lefkas. Tijd voor routine beslommeringen bij een terugkeer. Langslopen bij Vodafone voor het herladen van onze GSM's met prepay card. Actualiseren van de betalingsgegevens voor onze Vodafone Mobile Internet account. Terugkeer naar de boot waar Leslie Wood van Ionian Composites een laatste laag gelcoat in de ankerkluis aanbrengt. Binnenlopen in het kantoor van de marina, vastleggen van de datum voor het in het water gaan. Telefoontje naar Simon de Sivota Yacht Service om ons ervan te vergewissen dat hij kan aanwezig zijn bij de tewaterlating op 24 april omwille van de werken die hij nu beeindigt o.m. aan de schroefasdoorvoer. Controleren van ons materiaal en de pontonfiets opgeslagen in de berging van de marina. Telefoontje ook naar Neil Mc Robert i.v.m. met de factureren van de vervanging dek/opbouw dichting. Langs lopen bij Nikos Stamatakis van Ionian Marine Safety voor de bestelling van een vervangingskit noodsignalen. Terugkeer naar Villa Athene voor het klaarzetten enerzijds van de bagage en het materiaal voor de boot dat we hier zullen laten en van wat we mee moeten nemen naar ... Hortó.
Want morgen rijden we naar Hortó.
en naar Hortó ...
28-29.03.12 Hortó. De weg naar Hortó kennen we vrij goed want we hebben die al heel wat keren genomen. En toch, na de afslag net vóór de Rio-Antirio brug naar Nafpaktos en Amfissa, verbazen we ons opnieuw over de verscheidenheid van het landschap dat in deze nog prille lente ontwakende kleuren en schakeringen toont die ongekend zijn voor de zomerse reiziger. In Galaxidi waar we een eenvoudige lunchstop houden in de kleine Liberty taverna, schijnt het jonge voorjaarslicht met enige overmoed over de besneeuwde Parnassos. Wat later leidt de E65 ons door de bergen van Amfissa naar Lamia; deze weg blijft in ons geheugen gegrift als de weg van de motorpech. Daarna rijden we de steeds-in-aanbouw-zijnde-semi-autoweg op die van Athene naar Thessaloniki loopt. Even na 16 uur verlaten we deze richting Volos. De doortocht van de stad verloopt vlot want op dit uur is er weinig verkeer - in tegenstelling tot de gewoonlijk intense en chaotische drukte - temeer het woensdagnamiddag is en de meeste handelszaken dus gesloten zijn. We hebben nog een dik uur nodig - een stop aan de kleine supermarkt van Argalasti inbegrepen - om Hortó te bereiken. Om 17H30 rijden we de afsluiting binnen van het huisje dat we voor de zomer gaan klaar maken.
|
 |
|
In Galaxidi, de besneeuwde Parnassos ; en rechts: in Hortó
Het is omwille van de charme van dit kleine dorp dat we in 1992 hebben ontdekt op onze weg naar het eiland Lesbos en waar we drie opeenvolgende prachtige zomers hebben doorgebracht, dat we het project van de reis die in 2007 begon, hebben bedacht; project dat we hebben gerealiseerd toen we, op 9 juni 2009, Nehalinnia op hekanker vastlegden aan de kleine kade. Het is voor de charme van Hortó dat we Nehalinnia opnieuw naar hier willen varen en hopen Olivier, Helen en de kleine Lena hier deze zomer te verwelkomen!
|
 |
|
Tegenstelling... links: de kleine kade zoals we deze ondekken bij onze aankomst op 28 maart 2012 - rechts: Nehalinnia aan de kade op 9 juni 2009. Symbool voor het gekwetste Griekenland? update: net vóór de aanvang van het zomerseizoen wordt de kleine kade hersteld; men fluistert dat een BBC reportage hieraan niet vreemd zou zijn!
15.04.12 Hortó. We zijn nu iets meer dan twee weken in Hortó. Het huisje is nog wat meer naar onze smaak ingericht en rond het lager gelegen terras zorgen kleurige plantjes voor variatie; we hebben alle terrassen en de lange oprit helemaal schoongemaakt. De planten begieten hoeven we na de eerste dagen niet meer want de natuur heeft die taak overgenomen. Het lenteweer is wat grillig en mooie zonnige dagen - vooral in de voormiddag - wisselen af met stevige buiige dagen die voor flinke afkoeling zorgen.
|
 |
|
Vandaag op de dag van het Griekse paasfeest, schijnt de zon en is het om en bij de 22 graden. Ook nu hebben we, zoals de vorige jaren op Lefkas, kunnen vaststellen hoe belangrijk dit feest wel is in het orthodoxe Griekenland. Maar hier, in dit kleine dorp, is het meer intiem, meer familiaal.
Gisteravond toen we zoals de meeste avonden zaten te eten in de kleine Perigali taverna - enkele gegrilde barbounia en lavraki, een gemengde sla met olijfolie, een plak met origan bestrooide feta, een kruikje koele witte wijn en water - voelden we - als enige bezoekers in dit nog koele voorjaar -, de verwachting, een zekere spanning zelfs, terwijl middernacht dichterbij kwam. De ganse familie, de grootouders, het jonge paar en hun twee meisjes die uit Volos waren overgekomen, maakte zich op om naar het kleine kerkje te gaan waar al heel wat dorpelingen zich hadden verzameld. Toen de dienst, die enkele uren tevoren was begonnen, naar het hoogtepunt evolueerde, toen de gebeden van de bedienaar, die door de luidspreker klonken, nadrukkelijker werden, stonden daar wel tweehonderd mensen, een deel was aangevoerd door twee bussen Griekse paasvierders die hier overnachten en gelovigen uit omringende dorpen. Dan om precies middernacht toen de officiant op het kleine voorportaal het lang en ultiem paasrecitatief aanvatte en de klokken gingen luiden, toen werden aan de vlam die vanuit de kerk werd doorgegeven alle kaarsen aangestoken en begon men mekaar te begroeten, te omarmen en geluk te wensen met een chronia polla, terwijl vuurwerkjes weerklonken en de maanloze nacht verlichtten.
|
 |
|
Op deze zondagmiddag zijn we uitgenodigd om met Yiannis , zijn familie en enkele vrienden, aan te schuiven bij de paasmaaltijd, waar naar traditie een geroosterd lam wordt gegeten. Talrijke huisgemaakte mezze's - tzaziki, tarama, een bijzondere soort chorta, eigen olijven, staafjes komkommer en stukken tomaat, kleine lachanopita, feta -, en kokoretsi - een roulade van lever en ingewanden -, een typisch gerecht uit continentaal Griekenland, worden geserveerd vóór het sappige en zachte lam wordt opgediend met salades. Yiannis laat ons proeven van zijn witte huiswijn, een kleine jaarlijkse productie zonder enige toevoeging.. Daarna wordt het dessert gebracht: een eigengemaakte galaktobouriko ( met vanillepudding gevulde bladerdeeg ), een chocolade bavarois en een Black forest ( aantrekkelijke glyko's die Eric omwille van de gluten aan zich moet laten voorbijgaan! ). We keren, met nog een fles huiswijn en twee beschilderde paaseieren, in de latere namiddag langs het kleine strand waar een stevige wind staat, terug naar ons huisje, erg voldaan over zoveel warme gastvrijheid en eenvoudige maar hartelijke vriendelijkheid ... nog een prachtige herinnering!
|
 |
|
Maar stilaan maken we ons klaar om naar Lefkas en onze boot terug te keren.
Voorbereiding ...
Lefkas 24.04.12 Sinds de 17e zijn we terug op Lefkas. Een kort relaas over de gebeurtenissen van de voorbije week.
Dinsdag 17. Om enige zekerheid te hebben omtrent de doorvaart van Chalkis brug ( Halkida ) als we volgende maand noordwaarts gaan langs de kust van Evia, willen we ter plaatse poolshoogte nemen liever dan ons telefonisch te informeren. De zeevaartpolitie bevestigt de sluiting op zaterdag en zondag ( naast de gewone sluitingsdagen die in de pilots zijn vermeld ) zoals dit vorig jaar werd beslist na de schrapping van de premies voor weekendwerk. Maar in Griekenland moet men naast reglementaire en administrative wijzigingen nu ook steeds rekening houden met syndicale en sociale acties die dikwijls onvoorspelbaar zijn. Het is overigens weinig waarschijnlijk dat de verkiezingen van 6 mei hier snel verandering in zullen brengen.
Tussen Volos en Lamia liggen de werken voor de nieuwe autosnelweg blijkbaar nog steeds stil: niets is er veranderd sinds we hier voor het eerst na vele jaren opnieuw langsreden in maart 2009; het enige dat opvalt is dat de reeds gebouwde bruggen of brugdelen aan verder verval toe zijn! Van Lamia tot Chalkis ( maar dan zijn we al niet zo ver meer van Athene ) is de snelweg grotendeels afgewerkt en zijn de (talrijke) tolstations actief. We betalen in het totaal 10,25 euro voor de ganse rit. We hebben vergeten rekening te houden met de terugkeer op " derde Paasdag" van vele Atheners, en vrij snel wordt het verkeer heel erg druk.
Nu we toch in Chalkis zijn lopen we even tot aan de nieuwe (kleine) marina - net ten zuiden van de oude brug, bij de jachtclub - die nu ( min of meer )afgewerkt is; toen we er in juni en september 2009 met de boot kwamen waren de werken op de pontons nog volop bezig. Een drietal concessies beheren een viertal pontons waar een groter aantal boten liggen dan we verwacht hadden ( water, stroomaansluiting, lazy lines, maar geen douches! ). Het eerste ponton en een deel van de kade wordt verondersteld te dienen als wachtplaats voor de passage van de brug. Het is bij 13 uur en we denken dat we hier best een hapje eten voor we onze weg verderzetten. Tussen de talrijke ouzeris en andere restaurants op de vastelandsoever vinden we het terras van Enarxi best leuk: we hebben een mooi uitzicht op de stad de brug, en op de noordelijke baai. We bestellen gegrilde sardines, een sla van tomaat, komkommer, pepers, olijven en uien, en tsaziki; daarbij een grote fles mineraal water ( want tussen rijden of drinken moet je kiezen! ).
 |
 |
 |
 |
Chalkis : de oude brug ... |
... ouzeri Enarxi ... |
... Chalkis Marina ..., |
... en het wachtponton ... |
Via Thebe en Livadia bereiken we na de doortocht van de uitlopers van de Parnassosberg, de golf van Corinthe in Itea, terwijl we Delfi dat we al vele keren hebben bezocht, rechts van ons laten. Koffie-stop in Galaxidi waar vandaag nog veel Grieken met (paas)vakantie zijn. Langs de weg die de noordkust van de golf volgt komen we in Nafpaktos. Het is intussen beginnen regenen. Op de weg naar Messolonghi en verder naar het vak Patras-Ioanina van de autoweg ( eigenlijk het enige deel dat is afgewerkt ) is het opnieuw heel erg druk ... maar in tegengestelde richting ditmaal. Risicovolle inhaalmanoeuvres, de hevige regen en de slechte zichtbaarheid verplichten ons tot een heel voorzichtig maar erg vermoeiend rijgedrag. Van Amfilochia naar Lefkas langs Vonitsa is de weg in erbarmelijke staat en de onwaarschijnlijke maar gigantische werken ( soms zijn er hele happen uit de heuvels weggegraven! ) voor de nieuwe snelweg die Igoumenitsa, via Preveza, moet verbinden met geplande Patras-Ioanina snelweg, hebben de toestand van het wegdek alleen maar verergerd! .
We rijden even langs de marina om een kijkje te nemen bij de boot. Simon Trippier heeft de schroefas nog steeds niet kunnen monteren want de flexibele koppeling is nog altijd niet geleverd. Ontgoocheld en enigszins ongerust in verband met de datum voor de tewaterlating komen we bij valavond toe in het huisje in Apolpena.
Woensdag 18 en en donderdag 19. Twee dagen regen want de onweerstoring blijft als ter plekke vastgeroest. Frisse temperaturen.
Vrijdag 20. Een heel mooie dag. Er waait een zachte wind uit het zuiden. Leuk voor de temperatuur maar de wind brengt nu en dan de erg storende stank van de enorme vuilnisbelt! We slagen erin tijdens deze ( heel lange en uitputtende ) dag de boot grondig te wassen, het teakdek te behandelen en de romp in de was te zetten! Ook tijdens het weekend blijft het heel mooi weer.
Maandag 23. Simon Trippier heeft eindelijk de flexibele koppeling ontvangen zodat hij kan overgaan tot de montage van de schroefas. Het was een ware lijdensweg om dit stuk in Lefkas te laten leveren, dat hij in januari in de U.K. had besteld, zoals hij steeds doet voor belangrijke orders. Eerst werd hij verwezen naar de verdeler in Griekenland die, na enige tijd liet weten dat levering maar kon na betaling ( want met de crisis is hier nu alle financieel vertrouwen zoek, wat echt niet bevorderlijk is voor de van oudsher al niet zo vlotte leveringen ), nieuwe vertraging, verkeerde levering, nieuwe bestelling, opnieuw wachttijd, dan, als het stuk in Lefkas toekomt weigert de transporteur de levering want eerst dient te worden uitgeklaard wie de nieuwe verzendingskosten gaat betalen!
|
 |
|
||
Het in de was zetten van de romp: eerst machinaal, dan de afwerking en die is handwerk ! |
Helemaal ingesloten ... . |
In het water ...
En dan, eindelijk, vandaag 24 april gaat Nehalinnia in het water: het wordt een ingewikkelde bedoening door de onzorgvuldigheid bij de planning door de marina ( of hadden ze helemaal geen planning deze keer? ): eerst moeten twee boten worden verplaatst ( de ene gaat pas in juni in het water, de andere staat te koop! ), dan moet de grote kraan eraan te pas vooraleer de travellift kan worden gebruikt. Het plaatsen van het roer verloopt gelukkig vlot ( maar we moeten de kraanmannen er wel op wijzen dat dit moet gebeuren voor de boot in het water gaat, want dat ze hebben niet eens opgemerkt dat de boot nog geen roer heeft ) .
Voor de boot naar de ligplaats gaat moeten we enkele rondjes varen terwijl Simon de juiste uitlijning van de motor verifieert en een controle op lekken uitvoert.
 |
 |
 |
Om 16 uur legt Kaat de boot aan onze ligplaats,in een ongewone, verrassende stilte ... want na de wijzigingen die Simon heeft aangebracht , is onze kleine motor - na 6 jaar! - bijna geruisloos!
En nu kan het andere grote werk beginnen: een heel grondige poetsbeurt binnenin, het polieren van roof en kuip, en het vernissen van de kuipdeur. Na het gewoon jaarlijks onderhoud van het beslag, van de winches en de ankerlier, en het controleren van mast en verstaging, gaan de zeilen uit hun zak ...
|
 |
|
Murphy ?
Lefkas Marina 09.06.12 Volgens onze ( al bijgestelde ) planning zouden we midden mei onze tocht naar Hortó aanvatten: dit was echter zonder een opeenvolging van plotse problemen aan de elektrische installatie gerekend. Dat onze planning erg optimistisch was weten we nu. Want als het nu in Griekenland op een boot technisch begint mis te lopen, dan is de kans groot dat er heel wat vertraging komt bij kijken en dan mag je zelfs over de beste en meest toegewijde en gemotiveerde technieker beschikken - en die hadden we beslist als we de hardnekkigheid van Simon Trippier ( Sivota Yacht Service ) beoordelen. Maar als we de ene keer tien dagen moesten wachten vooraleer een onderdeel uit Athene toekwam, als de andere keer de toegestuurde schakelaar niet het juiste onderdeel was, of als een handleiding ook niet voor de nodige helderheid zorgde bij het speuren naar een ernstige naar niet steeds terugkerende storing, dan hadden we maar twee mogelijkheden: ofwel de hele installatie tot aan het schakelbord vervangen met inbegrip van ( rechtstreeks vanuit het buitenland geleverde ) alternator, digitale regulator, splitter, shunt, walstroomlader, hoofdschakelaars én kabels, ofwel als een gehaaide speurder op zoek gaan naar de of meerdere schuldigen. De eerste methode gaat wat sneller maar zou heel wat kosten, de tweede vraagt geduld én een grote dosis geluk.
Lefkas Marina 14.06.12 Op zaterdag 9 juni dachten we dat we dit geluk hadden, dat de stukken van de puzzel plots samen vielen en dat we meteen de heel onverwachte maar logische verklaring kregen van het probleem dat drie weken lang voor ergernis had gezorgd! En dus zouden we op 10 juni de tocht naar Hortó aanvatten - een tweede maal na 2009. Als alles goed gaat, dachten we! Maar om 20H30 vervloog onze hoop. In de voormiddag, met Simon, daarna de hele namiddag hadden we nochtans meer dan 30 keer met succes de werking van het elektrisch systeem getest bij het starten van de motor. Maar bij die laatste check liep het weer mis. Maandagvoormiddag besliste Simon tegen het advies in van de fabrikant de nieuwe elektronische splitter toch te vervangen... De volgende dagen waren alle - herhaalde - tests normaal. Intussen was echter het weer veranderd: de N-wind was fors toegenomen en ook de voorspellingen voor de komende dagen waren erg ongunstig. Een vertrek vóór donderdag 22 juni leek ook al niet meer haalbaar ...
De hoop om de tocht naar de Pagasitikos Kolpos aan te vatten rond het einde van de eerste week van mei - zoals in 2009 - hadden we al bij onze aankomst in Griekenland op 26 maart opgegeven. Half mei leek ons toen realistisch. Ook dit was optimistisch en gaandeweg moesten we de vertrekdatum uitstellen. Vandaag beseffen we dat een scenario waarbij we half juli of zelfs later in Hortó toekomen reel dreigt te worden. Met onze kleine boot hebben we - sinds 1995 - steeds een grote veiligheidsmarge in acht genomen en dat willen we blijven doen. Als voor Korinthiakos 6 tot 7 bft wordt verwacht en voor Saronikos en N.Evoikos 8 bft, heeft het geen enkele zin uit Lefkas te vertrekken : we zitten dan een week vast in Messolonghi! Willen we het risico niet lopen de vakantieplannen met Olivier, Helen en de kleine Lena voor een groot deel te verknallen dan moeten we nu uitkijken naar een goed alternatief om de boot veilig d.w.z. niet onder tijdsdruk naar Hortó - op 400 NM van Lefkada - te krijgen.
Het is dan dat Simon een voorstel doet ...
Olympic Marina 27.06.12
Met een bevriend schipperskoppel wil hij de boot zonder tussenstop overbrengen naar Corinthe waarna het schipperskoppel de boot verder naar Hortó zou overbrengen. De schipper is heel ervaren en bezit alle certificaten die zijn deskundigheid ook formeel waarborgen, wat noodzakelijk is voor de verzekering van de boot. Alles verloop vlot tot kaap Sounio. Maar als de stevige meltemi opsteekt moet de RYA-offshore schipper het opgeven. De weerprognose laat geen hoop op beterschap: voor de komende 10 dagen wordt voor de zeeengte tussen het vasteland en Evia, N 6 tot 7 met windstoten tot boven de 40 knopen voorspeld. Maar omdat dit jaar de meltemi zich steviger dan anders lijkt te vestigen, nemen we in overleg met de schipper een pijnlijke maar rationele beslissing. Nehalinnia gaat tijdelijk uit het water op het terrein van de heel goed uitgeruste Olympic Marine-marina op 7 NM ten noorden van kaap Sounio en op vijf kilometer ten zuiden van Lavrio. Zo kiezen we voor de veiligheid van onze boot én voor het vrijwaren van de geplande vakantie met Olivier, Helen en Lenaki.
 |
 |
 |
Om 8 uur stipt gaat Nehalinnia in de kraan ... |
... na een rationele maar niet gemakkelijke beslissing! |
9 uur: terwijl de N-wind al raast ontzouten we de boot, reinigen romp en schroef. |
Zomer in Hortó : als zeilers noodgedwongen dilettante landrotten worden, maar toch een heel leuke tijd beleven ...
 |
Bekijk via deze link enkele leuke zomerfoto's! |
 |
30.08.12 Het is 22H30 als we terug in Hortó zijn: we hebben er een autorit van meer dan 900 km op zitten: heen en terug naar Olympic Marine-marina, net boven Kaap Sounio en een goeie 50 km ten zuidoosten van Athene. Op het streng bewaakte terrein - we moesten ons tweemaal melden! - stond Nehalinnia trouw te wachten. Wat erg bestoft had onze boot de harde zomerwind getrotseerd, maar na een grondige spoelbeurt leek het of we maar net van boord waren. We hadden wat materiaal en al wat voorraad mee want we willen van zodra de noorderwind afneemt onze uitgestelde tocht naar de Pagasitikos golf en Hortó aanvatten - maar de voorspellingen op 7 dagen geven nog steeds aanhoudend 5 tot 7 bft tussen Evia en het vasteland vooral voor de zuidelijke golf van Evia, Ν[OTIOS] ΕΥΒΟΪΚΟΣ. |
... en herfst ...
Hortó 11.10.12 We hebben uiteindelijk gekozen om de boot deze winter in Olympic Marine te laten. het bleef bijna heel september maar 5 tot 6 uit het noorden waaien in de ( vooral zuidelijke ) Evoikos kolpos en de één of twee dagen dat het dan minder waaide waren een te korte tijdspanne en waren te onvoorspelbaar om de tocht naar het noorden langs het van ( veilige ) haven(tje)s beperkte eiland Evia aan te vatten. Overigens, de boot was uit het water, de romp hadden we eind juni grondig schoongemaakt en ze opnieuw in het water leggen om in feite alleen maar naar de Pefkakia werf bij Volos te varen en daar terug uit het water te gaan werd redelijk zinloos. Bovendien valt de hardstand prijs nog mee ( in tegenstelling tot het buitensporige tarief in het water ) en in de Pefkakia boatyard heeft de eigenaar het voorschot voor de winterberging naar volgend jaar doorgeschoven.
 |
 |
We zijn dus opnieuw naar Lavrio gereden om de boot winterklaar te maken en van ons kort verblijf ( hotelletje op 2 km van de marina op de weg naar Sounio ) hebben we gebruik gemaakt om opnieuw kaap Sounio en de tempel van Poseidon te bezoeken, weliswaar de vierde keer maar het was nu meer dan twintig jaar geleden! Nog steeds vinden we het wijde uitzicht vanop de kaap mooier dan de nochtans indrukwekkende aanblik van de tempel vanop zee ( zoals we in 2009 zagen )! |
Op de terugweg, even voor Lamia, hebben we nog een ommetje gemaakt langs de Thermopylen waar de Spartanen werden verslagen door de Perzen in 480 v C. Uit de bergwand bruist heet water: de bergpas dankt immers zijn naam.aan de geneeskrachtige zwavelhoudende bronnen.
Het weer is nog steeds heel mooi - rond 27 à 30 graden tijdens de voorbije week. Sinds midden juni tellen we precies 2 dagen met regen. Gister kwam dan eindelijk een hevige en lang verwachte bui de droge, dorstige natuur laven. In Hortó heerst nu opnieuw de aangename rust van eenzame dorpjes, een kalmte die maakt dat iedere beweging, elke wijziging, elke aanwezigheid onmiddellijk worden opgemerkt. En als we elke namiddag langs de kalderimi naar het dorp lopen om te gaan zwemmen, zijn de dorpelingen die we tegenkomen en die ons groeten heel zeldzaam - alleen al onze aanwezigheid nú maakt ons aanvaard als dorpelingen. Toch voelen we dat alle bewoners zich opmaken voor hard labeur: de olijfoogst zal over een week of zes de zwaar drachtige bomen verlossen van een dit jaar wel uitzonderlijke last.
Iedere morgen maakt Kaat met Eirini van het uistekende Evochia-restaurantje, waar we bijna alle dagen gingen eten, een stevige wandeling; met haar en haar partner zijn we nu vrij goed bevriend. Vorige zondag hadden ze hun laatste restaurantdag: ze hebben ons het avondmaal aangeboden en ook op Erics verjaardag werden we vergast op een uitstekend menu van vier gangen met aangepaste wijnen!
 |
Hoewel we de hele dag bezig zijn, nu met het opruimen, spoelen en reinigen van het bootmateriaal - spoelen van de zeilen, de huik, de buiskap -, of met wat verf- en opfrissingswerk in het huis of in de tuin, is er ook tijd voor lectuur en dolce farniente op het terras. Kaat heeft een week duikstage gevolgd bij het Pelion duikcenter - er is hier nog een mooi, weliswaar klein koraalrif kunnen worden gered - en ze heeft het 1st level Open water diver certificate behaald o.a. na een examen waarvoor ze ook nog gedurende drie dagen stevig heeft moeten studeren! De ontmoeting met een vrij grote wrakbaars tijdens een van haar laatste duiken is een erg leuke herinnering! |
|
Bekijk via deze link nog enkele mooie nazomer foto's!
Terug in België ...
 |
12.11.12 Na een vier dagen lange terugreis rijden we in deze late maandag namiddag opnieuw in België. Voor we naar ons appartement in Nieuwpoort doorrijden gaan we even bij Olivier en Helen langs want we zijn er erg op gebrand de kleine Lena terug te zien! De zeven maanden oude baby die drie maanden geleden nog erg aarzelend trachtte even vooruit te komen is nu een kleine meid die je achterna kruipend, door de kamer zoeft, zich aan alles optrekt, evenwicht zoekt om binnenkort autonoom haar eerste stappen te zetten, erg beslist in een weliswaar onverstaanbaar gebrabbel met jou - of met zichzelf - in dialoog tracht te treden, van guitig glimlachen of kirrend lachen overgaat in bezorgd kijken, beslist grijpt naar de fruitpaplepel en zelf de tweeoren beker naar haar mond brengt. |
|
Nieuwpoort. Als een uurtje later de deur achter ons dichtvalt en we even, wat onwennig, in ons nochtans vertrouwd appartement rondkijken - naar de warmte die van de aaneengesloten rijen boeken uitgaat, naar het zuiderse licht uitstralende schilderij, naar het mooie, opgehangen oude oosterse vloerkleed - dringen, doorheen enig gevoel van vermoeiheid, onwillekeurig zovele beelden zich op ...
 |
 |
 |
|
In Olympic Marina, onze boot ... |
Horto, nog een laatste keer kijken naar de zonsondergang ... |
Na onze inscheping aan boord van de Kriti II in Patras, de volgende morgen het vertrek na de tussenstop in Igoumenitsa |
|
 |
 |
 |
Aan boord van de Kriti II, genieten van de nog warme najaarszon, achter ons, Corfu |
Zondag 11, 07H50 UTC+1, SE 7-8 bft: de Kriti II vaart de laguna van Venetië binnen |
Op deze 11 november uitzonderlijk hoge acqua alta in Venetië! Forte di Sant'Andrea, Isola delle Vignole. |
 |
 |
 |
Drie sleepboten begeleiden de Kriti II ... |
Het water spoelt over de kade ... |
... Het San Marco plein staat bijna een meter onder water ... zoals een groot deel van Venetië... |
Nieuwpoort 25.11.12 Terwijl we van onze vrienden in Hortó vernemen dat daar ook de mooie nazomer wegkwijnt, dat boven Volos de rook hangt van brandend hout dat de nu onbetaalbare huisbrandolie moet vervangen, volgen hier grillige storingen meestal met veel wind verbonden aan diepe depressies elkaar op. Wij maken ons op om de komende winterdagen met niet teveel heimwee te doorstaan ...
 |
 |
 |
De Promenade langs de IJzer, de jaarlijkse baggerwerken in de KYCN jachthaven |
Op de overzet aan de IJzer, naar het natuurreservaat De IJzermonding |
Op het oostelijk staketsel, op de achtergrond Nieuwpoort-Bad |
Wat voor weer het nu in Lavrio en Olympic Marina is? Klik hier.
Wat voor weer het nu in Hortó is? Klik hier.
Terug naar hoofdpagina LOGBOEK
Terug naar de vorige pagina, (4.5) Zomaar enkele jaren langer in Griekenland (2): lente, zomer en herfst 2011. klik dan hier.
--> Wie verder de evolutie van Mark's gezondheidstoestand (Mark Wicherley, s/y Options) wil volgen vindt op de maureenandmark.blogspot.com steeds recent bijgewerkte informatie
| Top |